In Street’te yer alan habere göre; Taşımacılık sektörü, son üç yıldır süregelen durgunlukla mücadele ederken, 2025 yılında ABD yönetiminin uygulamaya koyduğu gümrük tarifeleriyle belirsizlik daha da arttı. Kamyon taşımacılığı, demiryolu, denizcilik, hava taşımacılığı, lojistik ve depolama gibi alanları kapsayan sektör, azalan taşımacılık talebi, düşen navlun ücretleri ve artan iş gücü, yakıt ve sigorta maliyetleri nedeniyle gelirlerinde ve kârlılığında ciddi kayıplar yaşıyor.
Şirketler artan maliyetlerle boğuşurken, yeni tarifelerin yaratacağı ekonomik etkilerin hâlâ netlik kazanmaması işletmelerin temkinli davranmasına neden oluyor. Özellikle Covid pandemisi sonrası yaşanan büyük kamyon şoförü eksikliği sektörün toparlanmasını engelliyor. Pandemi sırasında işten çıkarılan binlerce sürücünün büyük kısmı sektöre geri dönmedi.
Amerikan Kamyonculuk Derneği’nin 2025 verilerine göre, sektörde 80 bin sürücü açığı bulunuyor. Önümüzdeki on yıl içinde emeklilikler ve artan talebi karşılamak amacıyla 1,2 milyon yeni sürücüye ihtiyaç duyulacağı öngörülüyor. Bu durum özellikle uzun mesafe taşımacılığı için ciddi bir tehdit oluşturuyor.
KSM Transport Advisors’ın başkanı David Roush, Mart 2025’te yaptığı açıklamada, “Üç yıl süren Büyük Taşımacılık Durgunluğu hâlâ devam ediyor” diyerek, 2024 Kasım’ında durgunluğun sona erdiğine dair iyimser beklentilerin artık geride kaldığını belirtti. 2025’in ilk yarısında uzun mesafeli kamyon taşımacılığı talebi yüzde 25 oranında düşerken, taşımacılık daha çok kısa mesafeli ve son aşama teslimat yöntemi haline geldi.
FreightWaves ve Ryder tarafından 24 Ekim’de yayımlanan “Endüstri Raporu”na göre, göçmenlik yasalarının ABD’nin Ortabatı ve Teksas bölgelerinde daha sıkı uygulanması kapasiteyi düşürdü. Talep durağanlığını korurken, taşıyıcı iflasları da “yavaş ama istikrarlı” bir şekilde devam etti.
Sektördeki iflas dalgasının en dikkat çeken örneklerinden biri, neredeyse bir asırlık köklü bir şirketten geldi. 1924 yılında kurulan Port Elizabeth Terminal & Warehouse Corp., New York ve New Jersey Limanı’na hizmet veren East Rutherford merkezli terminaliyle bilinen bir denizcilik, lojistik ve depolama firmasıydı. Şirket, yükselen kira bedelleri, artan emlak vergileri ve sigorta maliyetlerinin neden olduğu mali darboğaz sonucu Chapter 11 kapsamında iflas başvurusunda bulundu.
