Türkiye’de sığınak ihtiyacı aslında yeni bir gündem değil… 1987’de çıkarılan yönetmelik, belirli büyüklükteki yapılara sığınak yapılmasını mecburi kılıyor. Ancak uygulamada çoğu bina projesinde bu alanlar otopark, depo ya da kömürlük olarak kullanılıyor. Fiziksel olarak “sığınak” diye ayrılan yerlerin ise yangın dayanıklılığı, havalandırma veya su deposu gibi kriterleri karşılamadığı biliniyor.
Bugün Türkiye’de halka açık ve aktif şekilde kullanılabilecek, modern ve dünya standartlarını karşılayan tek sığınak Ankara’da bulunuyor. II. Dünya Savaşı sırasında Alman mühendisler tarafından Ankara Kalesi’nin altına inşa edilen bu yapı, 80 yılı aşkın süredir ayakta. 1.200 metrekarelik alana sahip sığınakta 13 oda, 5 salon, 1 yemekhane ve bir yatakhane mevcut. Kapasitesi ise kısa süreli kullanımda 3.600, uzun süreli kullanımda 1.200 kişiye kadar çıkıyor.
AFAD’ın afet sonrası için belirlediği toplanma alanları sık sık sığınaklarla karıştırılıyor. Ancak bu alanlar sadece deprem veya acil durum sonrası koordinasyon için tasarlanıyor; yani bombardıman ya da saldırı gibi senaryolarda koruma sağlamıyor.
Mevcut yönetmelik, bir sığınağın en az 1 saatlik yangına dayanıklı olması, kişi başına 0.75 metrekare alan ayrılması, havalandırma ve temiz su deposu gibi zorunlulukları şart koşuyor. Ancak Türkiye’de bu standartlara uygun tek yapı Ankara’daki tarihi sığınak olarak dikkat çekiyor.
