GEO raporu, 200 bilim insanı tarafından hazırlanıyor ve çevre krizlerinin artık yalnızca çevresel değil, ekonomik, sağlık, su ve gıda güvenliği ile doğrudan bağlantılı siyasi ve ulusal güvenlik krizleri haline geldiğini ortaya koyuyor. Raporun eş başkanı Prof. Robert Watson, bu krizlerin dünya genelinde çatışmalara yol açtığını söyledi.
Rapora göre, dünya nüfusunun artmasıyla birlikte artan enerji ve gıda ihtiyacı, çoğunlukla çevreyi kirleten yöntemlerle karşılanıyor. Bu da doğanın yok edilmesini hızlandırıyor. Costa Rica’nın eski çevre bakanı ve raporun diğer eş başkanı Prof. Edgar Gutiérrez-Espeleta, “Çöküş kaçınılmaz hale gelmeden insan sistemlerini dönüştürmeliyiz” dedi. Çözümün bilindiğini ancak gerekli siyasi cesaretin eksik olduğunu belirtti.
Guardian’ın haberine göre; GEO raporunun bu yılki versiyonu 1100 sayfa uzunluğundaydı ancak özet rapor üzerinden bazı ülkelerin itirazları olduğu için mutabakata varılamadı. İtirazların çoğu fosil yakıtlar, plastikler, et tüketiminin azaltılması gibi konulara yapıldı.
Raporda öne çıkan verilere göre, çevresel zararın yıllık toplamı 45 trilyon doları buluyor. Bu zararın 20 trilyon doları gıda sisteminden, 13 trilyon doları ulaşımdan ve 12 trilyon doları fosil yakıtla çalışan elektrik üretiminden kaynaklanıyor. Bu zararlara ekonomi literatüründe “dışsallık” deniyor. Uzmanlara göre, bu maliyetlerin fiyatlara yansıtılması ve tüketicilerin daha yeşil tercihlere yönlendirilmesi gerekiyor.
Raporda, et vergisi, sağlıklı ve bitki bazlı gıdalara sübvansiyon, evrensel temel gelir gibi sosyal önlemler öneriliyor. Ayrıca, çevreye zarar veren 1.5 trilyon dolarlık fosil yakıt, gıda ve madencilik sübvansiyonlarının kaldırılması ya da yeniden yapılandırılması çağrısında bulunuluyor.
Prof. Watson, yenilenebilir enerjinin birçok bölgede artık daha ucuz olduğunu, ancak fosil yakıt lobilerinin bu geçişi engellediğini belirtti. Ayrıca iklim krizinin büyüklüğünün IPCC tahminlerinden bile daha yüksek olabileceği uyarısını yaptı.
Rapora göre, yalnızca fosil yakıt sübvansiyonlarının kaldırılması bile küresel emisyonları üçte bir oranında azaltabilir. Buna karşılık, iklim eyleminin sağlayacağı yıllık ekonomik faydanın 2070’te 20 trilyon dolar, 2100 yılında ise 100 trilyon dolar olacağı öngörülüyor.
